Το βιβλίο που διάβασα είναι "Ο Μεγάλος περίπατος του Πέτρου". Αναφέρεται στον πόλεμο του 1940 και στα βιώματα ενός αγοριού από την κήρυξη του πολέμου έως την ελευθερία, του Πέτρου. Με γοήτευσε η γενναιότητα των παιδιών που γενναία έγραφαν στους τοίχους συνθήματα και τραγουδούσαν πατριωτικά τραγούδια. Μου άρεσε ο χαρακτήρας του παππού με τις διηγήσεις της Μεγάλης Αντιγόνης στο θέατρο. Νευρίασα με την άνεση που είχαν οι κόρες του φούρναρη και δεν αισθάνονταν τι γινόταν γύρω τους, που τα έβρισκαν όλα έτοιμα. ΄Ισως θα μπορούσα να είμαι μία από τους έφηβους που έγραφαν συνθήματα ή η Δροσούλα. Θα προτιμούσα να μην είχε σκοτωθεί ο Σωτήρης λίγες μέρες πριν την λευτεριά και να αντίκριζε την Ελλάδα ελεύθερη.   Κωνσταντίνα Σ.

ΤΟΠΟΣ: ΗΠΑ ΧΡΟΝΟΣ : ΜΕΣΑ 19ΟΥ ΑΙΩΝΑ

Οι βασικοί ήρωες είναι ο μπάρμπα Θωμάς, η Ελίζα, ο γιος της Χάρης, ο δουλέμπορος Χάλεϋ τα αφεντικά του Σέλμπυ , Σαιν Κλάρ και Λεγκρή και η Εύα

ΠΕΡΙΛΗΨΗ: Το βιβλίο αναφέρεται στη ζωή ενός μαύρου δούλου του μπαρμπα-Θωμά ο οποίος πουλιέται από τον αφέντη του τον κ. Σέλμπυ μαζί με την Ελίζα και το γιο της Χάρυ, εξαιτίας κάποιων χρεών του στο δουλέμπορο Χάλεϋ. Η Ελίζα με το γιο της ξεφεύγει πηγαίνοντας σ'άλλη πολιτεία. Ο μπαρμπα-Θωμάς, μολονότι μπορεί να δραπετεύσει, αρνείται και έτσι οδηγείται στο σκλαβοπάζαρο. Στο ποταμόπλοιο που τον μεταφέρει σώζει τη ζωή της μικρής Εύας και ο πατέρας της τον αγοράζει. Περνάει κοντά τους μερικά καλά χρόνια. Μετά τον θάνατο της Εύας και του πατέρα της αρχίζει η πιο σκληρή δοκιμασία του που τελειώνει με τον μαρτυρικό θάνατό του.

Η σκηνή που μου άρεσε περισσότερο είναι αυτή που ο μπαρμπα-Θωμάς σώζει την Εύα αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά τη γενναιοψυχία του.
Αγαπημένος μου ήρωας είναι ο μπαρμπα-Θωμάς, γιατί με εντυπωσίασε ο χαρακτήρας του.

Προτείνω να διαβάσουν οι συμμαθητές μου αυτό το βιβλίο, γιατί μιλάει για μια αλήθεια που κανείς μέχρι τότε δεν τολμούσε να κοιτάξει κατάματα: ότι οι μαύροι ήταν άνθρωποι όπως οι λευκοί, με τις ίδιες ανάγκες και κανείς δεν είχε το δικαίωμα να τους εξαναγκάζει να ζούν τόσο άθλια αλλά και να τους αφαιρεί τη ζωή χωρίς να λογοδοτεί.
Θα άλλαζα το τέλος του βιβλίου, αν θα μπορούσα, βάζοντας το μπαρμπα-Θωμά να ζει ευτυχισμένος μέχρι τα βαθιά του γεράματα κοντά στα αγαπημένα του πρόσωπα.     Θωμάς Χ.

Ο θησαυρός της Βαγίας, Ζωρζ Σαρή

Οι βασικοί ήρωες της ιστορίας μας είναι τα παιδιά, ο Αλέξης, ο Κλού, η Λίνα, ο Άγγελος, η Ράνια και η Σόφη. Τόπος: Αίγινα. Χρόνος: Στα τέλη της δεκαετίας του 60’, πιθανότατα το 1968 (με βάση την ηλικία του Γερμανού Χανς Σούλτς ο οποίος την εποχή που διαδραματίζεται η ιστορία μας είναι 45 χρονών, ενώ το 1943 στην Βαγία ήταν 20).

Τρεις οικογένειες πηγαίνουν για καλοκαιρινές διακοπές στην Αίγινα. Εκεί τους συναντά μια φίλη, η Νικόλ, η οποία τους λέει την ιστορία ενός γερμανού ο οποίος, όταν ήταν νέος, βρίσκονταν στην Βαγία σαν στρατιώτης, και ζητάει την βοήθειά τους, για να συγκεντρώσει περισσότερες πληροφορίες γι’ αυτόν, μια που είχε πάθει αμνησία. Τα παιδιά ενθουσιάζονται με την ιστορία και πρόθυμα την βοηθάνε. Σύντομα μαθαίνουν ότι ο γερμανός είχε κλέψει τις λίρες της οικογένειας με την οποία έμενε και έτσι τα παιδιά μπαίνουν σε ένα κυνήγι θησαυρού, ακολουθώντας τα στοιχεία που είχε αφήσει ο στρατιώτης, για να τις επιστρέψουν στην οικογένεια. Τελικά, με πολύ πείσμα, τα καταφέρνουν και ανακαλύπτουν τον «θησαυρό».

Ο αγαπημένος μου ήρωας είναι η Λίνα, γιατί παρόλο που είναι η πιο μικρή και όλοι γι’ αυτόν τον λόγο δεν την υπολόγιζαν, τελικά αποδείχτηκε η πιο έξυπνη, αφού αυτή τελικά έλυσε τον «γρίφο» του Χανς.

Το βιβλίο αυτό είναι ένα εξαίρετο εφηβικό μυθιστόρημα, του οποίου τα γεγονότα εκτυλίσσονται πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη  λήξη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Διαθέτει ιδιαίτερους χαρακτήρες και ανατρεπτική πλοκή.  Σταύρος Θ.

Το βιβλίο «Το αγόρι στην κορυφή του βουνού» μου δημιούργησε πολλές εντυπώσεις, αλλά αυτό που μου έκανε την μεγαλύτερη ήταν ότι ένα αθώο παιδί ο Πιερό το οποίο δεν είχε καθόλου κακία μέσα του, μόλις μετακόμισε στην θεία του, η οποία ήταν η οικονόμος του Χίτλερ ή Φύρερ όπως τον αποκαλούσαν, σιγά σιγά άρχισε να μετατρέπεται  σε ένα μέλος της ναζιστικής νεολαίας, δηλαδή έγινε ένας μικρότερης ηλικίας  Χίτλερ.

Σε αυτό το σημείο έφτασε βλέποντας αιματηρές εικόνες μπροστά του. Αυτό άρχισε μ’ ένα περιστατικό συχνό για εκείνες τις εποχές, αλλά που δεν ήταν για τον Πιερό, όπως ήταν να σφάζουν μπροστά του μια κότα για να την φάει ο Χίτλερ ,καθώς δεν είχε ιδέα καλά καλά τι σημαίνει θάνατος. Στην συνέχεια άρχισε να βλέπει μπροστά στα μάτια του πράγματα που δεν ήταν φυσιολογικά, δηλαδή ανθρώπους να σκοτώνονται και από τότε άρχισε να θεωρεί αυτά τα πράγματα καθημερινά και ασήμαντα και κάπως έτσι άρχισε η κάθοδος του προς τον βούρκο των Ναζί. Κάπως έτσι ένα παιδί αναγκάστηκε από τις δύσκολες καταστάσεις που έζησε να ωριμάσει απότομα.        Κωνσταντίνος Δ.