Το βιβλίο που διάβασα ήταν ''Η Κωνσταντίνα και οι αράχνες της''. Πιστεύω ότι είναι από τα λίγα βιβλία που μπορούν να ''μιλήσουν'' στην καρδιά των εφήβων, αφού θίγει ένα θέμα τόσο γνώριμο σε αυτούς. Διαβάζοντάς το, έμαθα περισσότερα για τον κόσμο γύρω μου, προβληματίστηκα και ενημερώθηκα για τους διάφορους κινδύνους που υπάρχουν. Προσωπικά, ταυτίστηκα με την ηρωίδα και βίωσα τα γεγονότα του βιβλίου. Επίσης, στο βιβλίο κατάλαβα πόσο εύκολα μπορεί ένας νέος να παρασυρθεί αλλά και πόσο δύσκολα μπορεί να επανέλθει στους κανονικούς ρυθμούς της ζωής. Το καλύτερο όμως με αυτό το βιβλίο είναι ότι διαπιστώνεις πόσοι άνθρωποι είναι γύρω σου έτοιμοι να σε καταλάβουν και να σε αγκαλιάσουν με την αγάπη τους, κάτι που οι σημερινοί νέοι, όπως και η Κωνσταντίνα, δεν καταλαβαίνουν. Στέλλα Ν.
Εγώ πιστεύω πως το βιβλίο είχε βαθύτερο νόημα... Πιστεύω πως μέσα από την ιστορία της Κωνσταντίνας η συγγραφέας ήθελε να περάσει ένα άλλο μήνυμα... Το μήνυμα πως κανένας δεν είναι μόνος του, απλώς μερικές φόρες έρχονται στην ζωή μας στιγμές που μας κάνουν να νιώθουμε πιο μόνοι από ποτέ...Στιγμές που θα έχουμε προβλήματα και θα νομίζουμε πως είναι τα πιο μεγάλα.. Κι όμως υπάρχουν και χειρότερα... Αυτό όμως δεν σημαίνει πως θα "φεύγουμε από τα προβλήματά μας¨, όπως έκανε η Κωνσταντίνα... Η Kωνσταντίνα έκλεινε τα μάτια της και τα αυτιά σε ό,τι της συνέβαινε, γιατί φοβόταν να αντιμετωπίσει τα προβλήματά της... Πραγματικά όμως εκείνο που με ενόχλησε-με νευρίασε- πιο πολύ είναι η απραξία των γονιών της! Αμέτοχοι σε ό,τι κι αν συνέβαινε στην κόρη τους! Απλώς κοιτούσαν τη ζωή τους! Θύμωσα πραγματικά...! Και εκείνη που με εξέπληξε ήταν η γιαγιά η οποία, αν και δεν την συμπαθούσε και πολύ, μόνο εκείνη τής στάθηκε στο πρόβλημά της, όπως και ο δάσκαλός της. Μπορεί να νομίζουμε πως είμαστε μόνοι, αλλά υπάρχουν στον κόσμο πολλά άτομα που μας αγαπάνε, απλώς εμείς τους αγνοούμε! Κλεοπάτρα Τ.
Το βιβλίο “Η Κωνσταντίνα και οι αράχνες της” αναφέρεται στη σύγχρονη ζωή και έχει ως θέμα τον εθισμό των εφήβων στα ναρκωτικά, σε αυτές τις βλαβερές ουσίες. Αρχικά, η Κωνσταντίνα πήρε το πρώτο χαπάκι χωρίς να γνωρίζει τι ήταν. Κατάλαβε όταν ο νέος της φίλος, και από τους λίγους που είχε στην Ελλάδα, Λουμίνης, συνέχισε να της τα δίνει και από τότε άρχισε να εθίζεται. Τα χαπάκια της έδωσαν μία αίσθηση δύναμης. Δεν ήξερε όμως πως ήταν πολύ δυναμική σαν χαρακτήρας και δε χρειαζόταν να παίρνει αυτές τις ουσίες για να της δίνουν ένα “ψεύτικο” συναίσθημα. Αυτό που την εμπόδιζε να γνωρίσει τον εαυτό της και το χαρακτήρα της, πιστεύω πως ήταν ο χωρισμός των γονιών της, που την σόκαρε και την έκανε να νιώθει μόνη, αδύναμη και να πιστεύει ότι κανείς δεν την αγαπούσε.
Ο χαρακτήρας που με εντυπωσίασε ήταν ο δάσκαλός της αλλά και η κοπέλα του, πρότυπα ανθρώπων οι οποίοι αντιμετωπίζουν τις καταστάσεις, προσπαθούν να βοηθήσουν τους άλλους σε προβλήματά τους και δίνουν λύσεις. Τέλος, το βιβλίο αυτό έχει για τους αναγνώστες του ένα αισιόδοξο μήνυμα, επειδή μετά το θάνατο του φίλου της, του Λουμίνη, η Κωνσταντίνα αποφασίζει να επισκεφτεί κέντρο απεξάρτησης ναρκωτικών. Ένα πολύ επίκαιρο και καταπληκτικό βιβλίο!!!! Αθανασία Τ.
Η "Κωνσταντίνα και οι αράχνες της" είναι ένα βιβλίο το οποίο μου γέννησε πάρα πολλά συναισθήματα και με έβαλε σε βαθιές σκέψεις...Στην αρχή σκεφτόμουν ότι η Κωνσταντίνα πρέπει να ήταν κάτι παραπάνω από αφελής για να πάρει το χαπάκι...Όμως, καθώς συνέχιζα το διάβασμα, άρχισα να μπαίνω στην θέση της Κωνσταντίνας, να νιώθω την μοναξιά της και τον πόνο που τόσο καλά έκρυβε κάτω από το μπλε χαπάκι, να τυλίγομαι κι εγώ μέσα στις αράχνες και, καθώς τελείωνα το βιβλίο, βρήκα τον εαυτό μου να προσπαθεί να βρει μια διέξοδο στον μονόδρομο που είχε επιλέξει να ακολουθήσει η ηρωίδα... Να προσπαθεί να βρει ένα αίσιο τέλος... Τότε άρχισα να καταλαβαίνω το νόημα της κουκουβάγιας. Για μένα η παρουσία της στο βιβλίο είναι για να μας κάνει να καταλάβουμε οτι ΥΠΑΡΧΕΙ η ελευθερία μετά τα ναρκωτικά, αν χειριστεί κανείς το θέμα με σοφία, την οποία και συμβολίζει η κουκουβάγια. Είναι κάτι σαν την λύση του προβλήματος στην περίπτωση της Κωνσταντίνας. Ένα σύμβολο που θα της δίνει κουράγιο και δύναμη να ξεπερνάει το κάθε της εμπόδιο στην ζωή... Κατερίνα Κ.
Το βιβλίο που διάβασα είναι «Η Κωνσταντίνα και οι αράχνες της». Το βιβλίο αυτό μου άρεσε γιατί αναφέρεται σε μια κοπέλα της ηλικίας μας. Θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε αληθινό, γιατί το πρόβλημα που είχε εκείνη θα μπορούσε να το έχει κάθε έφηβος. Ο ήρωας ο οποίος μου άρεσε περισσότερο, είναι ο κύριος Μπένος, επειδή είναι ένας καθηγητής που είναι πολύ φιλικός με τα παιδιά. Θα ήθελα να πάρω τη θέση της Μαρίνας, γιατί μου άρεσε που, παρόλο που δεν ήξερε την Κωνσταντίνα, την βοήθησε. Το τέλος του βιβλίου μου άρεσε, διότι η Κωνσταντίνα κατάλαβε το λάθος της και προσπάθησε να το διορθώσει. Αυτό που δεν θα ξεχάσω ποτέ είναι η εικόνα με τη Λαίδη Ντι να κάνει ένεση στην Κωνσταντίνα. Η αγαπημένη μου σελίδα είναι η 92, επειδή τότε της έδωσαν το πρώτο χαπάκι. Κωνσταντίνα Ρ.
Το βιβλίο "Η Κωνσταντίνα και οι αράχνες της" περιγράφει πόσο εύκολα μπορεί ένα κορίτσι να πέσει στα ναρκωτικά. Η Κωνσταντίνα ήταν ένα κορίτσι που ήθελε να ξεχνάει τα προβλήματα της παίρνοντας ''χάπια'' που της έδινε ένας ''φίλος''. Δεν ήξερε ποιος ήταν ο δρόμος που είχε πάρει και πόσο επικίνδυνος ήταν. 'Εμενε στην Ελλάδα με την γιαγιά της που δεν την συμπαθούσε, και οι γονείς ήταν στην Γερμανία χωρισμένοι και έκαναν τη ζωή τους. Ήταν λογικό να θέλει να τα ξεχάσει όλα αυτά. Δεν είχε κανέναν να την υποστηρίξει, μόνο τον υποτιθέμενο ''φίλο'' της που της έδινε τα χάπια. Στο τέλος όμως αποδείχτηκε πως η γιαγιά της δεν ήταν όπως νόμιζε, αλλά της στάθηκε και τη βοήθησε να ξεπεράσει το πρόβλημά της. Ο αγαπημένος μου ήρωας, που μου έκανε μεγάλη εντύπωση, ήταν ο δάσκαλος που κατάλαβε το πρόβλημά της και τη βοήθησε να το ξεπεράσει.